👀 Domhan Blurred 👀 Poem by Brandy Avery

Mo shúile Doiléirigh mo domhan iontach. A dhéanann sé deacair a fheiceáil cad is féidir mo amach anseo a shealbhú. Nuair a fheiceann siad go mbeidh mé a fheiceáil mo shaol i spotaí. Mo domhan torn seachas mo smaointe. Smaointe ar cad tá mé caillte, ach ar an méid atá ar a gcostas. Mo cré shattered le cad is féidir liom a bheith. An bhfuil súil go fóill le haghaidh dom? Lá amháin beidh mé aisling áit níos fearr. An t-am amháin anuas agus áit. Mo shaol a leag síos. Mé Bend a bhailiú na píosaí as an fhás. Agus siúl ard le siúl ard mar tá a fhios agam... Is féidir liom teagmháil leis an spéir. Mo aisling agus mianta Doiléirigh... Mo creideamh agus anam torn. Mo chroí agus comhlacht togtha. Tá mé ag líonadh le pian agus eagla. Mo smaointe tiomáint dom i gcónaí le deora. Tá mé reoite agus ní bhraitheann sábháilte. I mo thuairimse, d'fhéadfadh sé deireadh mo shaol. Ba mhaith liom mo shaol ar ais mar a bhíodh. Ní raibh mé ag iarraidh rud ar bith níos mó, ba mhaith liom a bheith saor in aisce, gan tú, agus mise amháin.