Daar ligt ze dan
vlezig en donker
en rood in de goot
verdord als een bloem
in een ranzige sloot
ondankbaar verworpen
verlangend naar dood.
Daar komt een oude man
hij neemt haar teder op
en zet een kopje thee
wat suiker in haar kop
het meisje mokt niet meer
ze is hem eeuwig dankbaar
deze onbekende heer.
Daar loopt een meisje
wat jolig te zingen
en in haar rode haar
draagt ze gele seringen
ze is niet meer te stoppen
en niemand zal haar dwingen..
Madrason 10-11-2013
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem