Gezocht Emancipiste Poem by Madrason .

De juriste
die zich vergiste
en ook gewis
een huisvrouw is.
Het gezicht
dat zwicht
voor de ciste
welke onder druk
de spiegel
miste.

De -pasgeboren- vrouw
die in rokjes nauw
gezworen trouw
beboet
met zoete
voeten
en sluik haar,
een buik
zo slank als
een pilaar.

Solliciteren maar
schuddend met haar
gat en weet ik wat,
maar zoveel weet
ze niet, vergeet
ze liever
uit verdriet
die gulzig gapen-
de proleten apen.

Zij die weet
hoe men
mannen dresseert
als jonge honden
op hun achterpoten
rennend achter blonden
wanneer de borstjes
weer ontbloten,
op en neer
schuddend de heupen.

Ze is ruim denkend
aandacht schenkend
aan de eer
maar meer nog
aan haar
ouwe heer.

Ze is ambitieus,
pretentieus
en heus
ze heeft volop keus
in het kansenspel, jawel
van begrip zeer snel,
begrijpt het spel
en flirt flanerend
-keer op keer-
naar die en die
meneer, en achteraf:
-wie waren dat
ook al weer-
zijn zij zich
van geen kwaads
bewust
en blussen ze
bedeesd
de lust
als een lauw
feest, wat flauw.

Zo lang het goed
gaat doet ze mee,
maar 'weh oh weh'
Jet Bussemaker
-de verzaker
van het
schoon geweten-
jij vrouwen
braker,
ze vreten je
vandaag nog graag
rauw, met tanden
vol van haar;
'vergeet de randjes niet,
vooruit en smullen maar! '