Humanitarian Sentiment Poem by Yan Lee

ang kinabuhi dri sa ibabaw
sa kalibutan
usahay tam-is,
usahay tab-ang
usahay luod,
usahay uplod,
makurat na lang ka sa kanunay
ang pagmahay
pirmanenting ulahia
sukad-sukad wala kini nanag-una
apan dili unta daun matumpag
sa mga kahinawaing
nga di mapugngan
nga modapat sa lat-ag nga katuigan
kay ang baha di kababagan
sa pagdaosos sa kahilayan
in.ana ang mga kasinatian
sa laktod-laktod
tang pagsuroy-suroy
sa dalang walay kahumanan
ang mga binhi nga luha
nga midagayday sa aping
timailhan kana
nga ang tawo
mahuyang
apan sa iyang pagkasiya
kini ang sumbanan
aron siya magpakatakos nga
mangimbasog sa pagpadayon
sa unahan tungod
didto niya matunhayan
ang kasakit
dili babag
sa mga kalipay
nga angay matagamtaman
nga nagtantulisko
sa mahayag nga ugma
ang tanan naayrason
og ang rason dili na angay lalison
para magmalampuson
ugma damlag