To στερεοφωνικό να λειτουργεί κι εγώ πάλι στη συγγραφή.
Ιδέες στο μυαλό πολλές
που δεν αθροίζανε κι οι πέντε μέρες οι στερνές μαζί.
Αδέξια τα πρώτα λίγα χτυπήματα στα πλήκτρα
και να της νιότης μου τραγούδι να παίρνει σειρά.
Τα δάχτυλά μου πάγωσαν ξαφνικά
τα λόγια, η μελωδία με καθηλώσαν κυριολεκτικά.
Ο χρόνος έπαψε τη ροή, ακίνητος εκεί.
Ωο! ΄Οχι, ήταν μια κίνησή του παλινδρομική.
Τίποτε άλλο να θυμηθώ
παρά, καθώς έσβην' η μουσική,
να μού 'χε κι η πνοή σβηστεί.
Είχα ξεχάσει την αναπνοή.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem