Kort Door De Bocht Poem by Madrason .

Men verwondert zich
voelt zich bedonderd
door mijn 'immer' gulle lach
maar ik ben geen adder
die doet alsof, "gaat goed"
alsof het vreugdige niet mag
want op de carrièreladder
dient de blik zeer strak vooruit
men jaagt zeer gretig op de buit
en als men dan zo langs mij fietst
dan denkt men dat is die man die nietst
en waarom lacht hij steeds
dat is toch erg vreemd
men kijkt me na verwondert zich
en gaat dan onderuit
en geeft mijn lach de schuld
en zegt dan steeds uw tijd komt
nog dus heb nog wat geduld
daar ligt die man zo koddig dan
ik help hem netjes overeind
en langzaam aan verdwijnt de waan
zijn strenge blik verdwijnt! M