Levensvragen Poem by Alice Lupin

Angst ingefluisterde vragen van twijfel
even vergeten in het gedoe van de dag
Van niets willen en niets durven wensen
Niet dromen, want bang voor gelach

In vrome vragen de toekomst verloren
Om dan toch maar snel verder te gaan
Te bang om het antwoord te horen
op vragen die waarschijnlijk te ver gaan

Dan toch maar de ogen gesloten
verblindt door een alziende ik
En dwalen heeft gelukkig niemand verboden
Dus van dagen rijg ik dit ogenblik

Een paar minuten om alles te bevatten
Enkele seconden de wereld verstard
Een enkel moment om simpel te dromen
Dus open je ogen
ontsluit je hart