Moedig kind van de rekening
bloedig schets je de tekening
het geweten is vertroebeld
men wil het liefst vergeten.
Moedig kind en zo minzaam
bemind door de wijsheid van dagen
stel je de oude van dagen de vragen
die prangend op de lippen trillen
ze zouden toch het liefst nu willen gillen.
Mensen drinken geen moed met bloed,
moedig kind, ach moedig kind
raak toch je moed nu niet kwijt,
ach wat, als jij die waarheid vindt;
maar mensen drinken, vergetelheid? M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem