Mo Liom Poem by Brandy Avery

Déanaim iarracht a nigh ar shiúl an pian agus brón. Is cuma cad is féidir liom a thagann sé ar ais amárach. Táim ag do mo bhealach amach, ach tá mé timpeallaithe ag dout. Báthadh mé fós i mo dheora, a bhriseadh saor in aisce a bheadh ​​a ghlacadh blianta iomarca. Chained leis an dorchadas de mo aigne. Faoiseamh agus compord Ní féidir liom a fháil. Tá gach Ba mhaith liom i saol duine éigin a shealbhú dhuit. Inis dom tá sé ceart go leor agus cabhrú liom a fheiceáil. D'iarr duine éigin ar an saol ar bóthar foirceannadh roinnt leis. Chun póg dom go bog nuair mé brónach. Ní bheidh mo bhrionglóidí I mo thuairimse, a bheith fíor. Tá damáiste a rinneadh nach féidir a shocrú. Is gá dom do neart, breá le mo fás fuar cosúil le mo chraiceann. Tá mé ag begging chun tú a caress. An comhrac na evils ar mo thaobh le mo lámh i do thuiscint. Mar suí mé awake san oíche agus guí, beidh lá nuair a bheidh sé i seilbh dom dhúnadh. Go dtí an lá buillí mo chroí go fóill agus gafa i oighir, go dtí lá siad leat teacht agus é a leá ar shiúl. Agus a ghlacadh go siúlóid le mo thaobh. Till gcasfar le chéile sinn arís ag na geataí móra de Pearl. Is breá leat a thabhairt dom solas tríd an dorchadas an gheimhridh. Sé báisteach ó na ceathanna earrach. An triomach na samhraí teasa, agus fiú an bás ar an titim. Le ár ngrá agus le chéile is féidir linn é a dhéanamh tríd go léir.