Moeder -aarde- draagt
de waarde volle mens,
wenst dat we samen
tot iets hogers kwamen:
baart ons zorgen
duwt naar morgen
maar dan is vader
met haar samen
hij lapt de ramen
zal haar verzorgen
borgen voor balans
en als haar zorgen blijven
grijpt hij zijn kans
doet hij iets
al uit het niets
dat de grol of grap
of al het leed
alleen nog maar vergroot;
ach als we ouder worden
hoor ons klagen ergernis
maar wat missen we ze
en weet je wat het domme is
al was de ergernis nog zo groot
op 't einde zijn we allen dood
en zo klein als we gekomen zijn! !
Madrason 26 04 2013
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem