Minsan sa aking buhay,
Naalala ko ang mga sandali,
Panahun na mapayapa,
Masaya at marangya.
Hindi man kasing ganda
Ng mga bulaklak, at
Hindi rin kasingbango,
Ng mga hasmin o rosas,
Ang kaibigan ko ay
Maalahanin at mapagmahal.
Nangungulila na nga minsan,
Sa mga payo at pag aalaga mo,
Mga sandali na naruruon ka,
Kapiling at karamay ko.
Oh, nahan na ikaw,
Kaibigan kong mahal,
Naalala mo rin ba ako,
Kahit sandali sa buhay mo,
Na masaya tayo,
Kung magkasamang buo.
(3/20/03. 8: 25 p.m)
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem