Ach, al de letters
van jouw schrijvershand
verdwaald tussen de
korrels van het strand
en wachtende al op een antwoord
dat niemand kon bevroeden
toen, noch kon vermoeden,
wist jij het dan al dat het
eb je leegte zou bevloeden
gevuld ondanks het onvermogen
zo schreed je voort
zeer onverstoord
en zeer bewogen
een goede luisteraar
die kon alras verstaan
dat jij zeer spoedigst reeds
verloren aan de decadans
van het bestaan zou gaan.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem