Verslonden Vruchten Poem by Madrason .

Volle wanden vol van beelden
ach die schatten die zo met me spelen
speelden
opdat ik me nimmer zou vergeten
ach die toekomst
hoe zal die gaan heten
denk ik reeds en in gedachten steeds
verbeeld ik me dat ik echt leef
en werkelijk om het leven geef
maar ik verdrink aan lotuswater
en ben al lang Narcissenhater
maar madelieven haat ik meer
beschouw ik scherp en met een sneer
kijk ik zo op hun eenvoud neer
want ik een God, een ware heer
weet niets van dit leven
niets van Teer
bekijft, blijft
aan me kleven
zo blijf ik leeg
ook van de zonden zeer
en lik ik aan de spiegel van het heden
aan de reeds vergane beelden steeds
als waren het mijn ware diepste wonden. M