Gekwetst van de doorlatendheid
en zeker geen gordijn
zijn ze als geesten van de tijd
vitrages van satijn.
Groot is ook de onzekerheid
en groot de welvaartspijn
ach vaar vanzelfsprekendheid
want zonder die groeistuipen
blijft het in 't leven kruipen
als bleef men eeuwig klein.
Madrason 08-09-2014
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem