inzichten leiden
een curieus bestaan
voordat ze lijden gaan
dat niets vanzelfsprekends
alles een geschenk
een glimlach, een wenk
defensief slaan we liefde
met negen zwepen
, dan, liever blauws dwepen
met hoe benepen
soms de keelpijn
-het leven ook-
en de brokstenen
als brokpiloten
je keel uitstoten
als woorden
kunnen zijn,
en de stilte
vermoorden
in kilte
wat me onrustig maakt
is wat me raakt
in diepe verontwaardiging
dat zij die alles hebben
en ervoor gevochten,
of zij die niets houden
maar steeds alles krijgen
zo weinig tonen
van toegevoegde
blijken van waarde
geen blikken van
en met
onverzadigd gebleven
gezichten
van ontaarden
belonen
dat lijkt op
levend honen
dat riekt naar
ontwaarden
vandaar mijn
verontwaardiging
van iets dat liep
en aardig ging
inzichten leiden
een curieus bestaan
voordat ze lijden gaan.
Madrason 16-03-2013
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem