Zomers Poem by Mario, Lucien, Rene Odekerken

De aangename zomerwind
die met een zucht over de velden waait
En de jonge kalfjes die van blijdschap
over de weide in de rondte springen
De eerste hete zomerzon die met haar stralen
onze bovenlijven vebrand
Het middaguur dat zich aanduidt
door het luiden van de kerkklokken
En vooral niet te vergeten, het kleine moment van de dag
dat voor heel even als een middagdutje inslaapt
Om vervolgens door het briesje van de behaaglijke zomerwind
weer wakker te worden gemaakt, om daarna
met het dagelijks gebeuren verder te gaan
Door te gaan, totdat de zon achter de horizon verdwenen zal zijn
waardoor het warme zomerse plaatsvinden zal afkoelen
door het toedoen, van het frisse weer in de donkere nacht