Peter S. Quinn Poems

með gys og háði
ég harmi stráði
í hjarta sem var ljúft og hreint
og aðeins ást mína þráði
...

Bláu augun þín,
ást við fyrstu sýn.
Þú ert mér ætíð kær,
eins og þessar perlur tvær.
...

Einstaka sinnum
á ég stundir
einmanna með þér
...

Ég á mínar óskir
ég á mínar þrár
kannski rætast vonir
eða hljótast sár
...

Mig dreymir hið djúpa myrkur,
dagsins renna upp;
og ljómi og ásýnd lífsins,
líða undir lok.
...

Hugar harmur sár
heimi þessum í,
eitt lítið einmana tár
engin höndin hlý.
...

Hún læðist þokan,
langt nyður í dal.
Döggvar hvert strá,
og slær því til og frá;
...

leit ég ljúfan engireit
og lífsins gæfu góða
en engin sín örlög veit
eða hvað þau bjóða
...

Nú vaknar vorið aftur enn
og vitjar mín í ljóði.
Það kemur, braggast bráðum senn,
bjart af dirfsku móði.
...

Ódysseyfur er ennþá,
úti á hinum rótlausa sjó.
Hann í sírennunum heyrir,
og hefur fengið nóg.
...