නුඹ ගිහින් ඈතකට Poem by Maheshya Weerasinghe

නෙත් කෙවෙනි බොඳ කරන්
බිම වැටෙන කඳුලු කැට
ලේ නහර අළු කරන්
හිත දවන ගින්දරට
එක්වෙලා ආදරෙන්
ජීවිතය යදින විට
මතක මං අහුරාන
නුඹ ගිහින් ඈතකට...
සඳත් නෑ අහස් කුස
අමාවක නිසාවට
තනි රකින තරු කොහිද
මුවා වී මේඝයට
ඉකි බිඳින සුසුම් හා
අඳුර ලොව වෙලාගෙන
සෙනෙහෙ සිත මියැදිලා
නුඹ ගිහින් ඈතකට...
අවසන් සුසුම් පොද
මා අතැර ගිය දාක
කඳුලු බිඳු නොනැගුනත්
ඔය නෙතට කිසිදාක
මොහොතකට හෝ ඇවිත්
තනි සොහොන් කොත ලගට
ඉකිගසන හැඩුම් මැද
මුහුව යන වාතලට
සමුදෙන්න කිසිදාක
අවැසි නොවු මේ සිතට...