Μες της ψυχής μου την αυλή
σαν ρόδινη ανατολή
όμορφο μου λουλούδι
υπάρχεις μόνο Εσύ.
Μες στους έρημους δρόμους
που κάθε μέρα περπατώ
το βλέμμα σου μ' οδηγεί
σαν άστρο που 'ρθε στη γη.
Η όαση που αποζητεί
λίγο για να ξεκουραστεί
ο οδοιπόρος της ζωής
για μένα είσαι Εσύ.
Μια αγκάλη ζεστή
ένα χαμόγελο τρυφερό
σαν την άνοιξη ευωδιαστό
το δικό σου σ' αγαπώ.
Και τη νύχτα πριν κοιμηθώ
σαν στα μάτια σε κοιτώ
σε 'να όνειρο μαγευτικό
μαζί σου θα περιπλανηθώ.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem