النوم يداعب Poem by أحمد رامي

النوم يداعب الجفون حبيبي و السهر شاغل جفونى
ياريته يغفل و يكون نصيبى تفضل تشاهده عيونى
أهيم فى حسنه و أشرب بهاه و أبعت طيفى يسبح معاه
يشكى له حالى اللى جرى لى طول الليالى ياما هويت
النوم إرحم فؤادى من كتر نواحى ماكنش يهوى عينى
النوم من كتر ما تمنيت رؤياه لو كان يزورنى فى الأحلام
و قلت يمكن يوم ألقاه معاى فى وادى الأوهام الفكر تاه
فى الغرام بين السهر و المنام نام يا حبيب الروح الليل
بطوله سهران عليك خلى الضنى و النوح للى فؤاده
و سلم إليك و إن جه نسيم السحر و نبه عن اللى طال
سهادى غافل نعسان يشوف فى عينى السهر و يرحم
اللى يطول الليالى يحلم سهران