अबोल या शब्दाना आजून किती रे गुफवू कवतात मी,
कसे रे आजून तूला जाणिवेना वेड्या मनाची वेडी प्रीत ही
सरलेल्या क्षणाची आता चित्रेही लागली कागदावरी उमटायला,
कोरा कागद ही जाणला ह्या अबोल भावना माझ्या मनातल्या
कुणी सागेल का माझ्या प्रियेला किती झूरतोय मी खुळा,
ओठावरती मोहरणार्या शब्दातही आजून पाहतो तिला बावळा..
धुदं चोहोकडे दरवळणारी तू सुगंध चाफेकळी,
कधी माझ्याही मनी ये ना दरवळत सुगंध कातरवेळी
परी हरपून तू भान तुझे, विसरुन जग हे सारे,
घे ना मिठीत मला तुझ्या अन् सामावं तूझ्यात रे
ग्रीष्मात झळा सोसताना तू चिबं चिबं सर श्रावणाची,
तशी चिबं भिजावे प्रेमरंगी मी अशी नशा तुझ्या स्पर्शाची.....
www.aishwswapn143.blogspot.com
© कु.स्वप्नील चटगे
(अबोल मी)
दि27-11-2014
- - - - - - - - - - - - - - - -
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem