Ang Mga Ligbos Poem by RIC BASTASA

Nunot sa dugdog ug kilat lakip sa kusog nga ulan
Kagabii, segurado ko nga pagkaugma sa buntag
Manurok gyod ang daghang ligbos
Sa daplin sa punoan sa mga saging.
Andamon ko ang basket nga uway
Aron pamuniton nako ug itugyan
Kini sa imong mga kamot
Sa dakong pagsalig sa imong kahanas.
Ilain mo ang mga makaon ug ilabay
Gawas sa kusina ang mga makalanag
Sa atong lawas.

Apan sa pag-abot na usab sa kagabhion
Pamuniton ko pag-usab kadtong imong
Mga gipanglabay ug ang mga gihusgahan
Nga makalanag sa akong lawas.
Sud-ongon ko sila og otro sa lubog
Nga kahayag sa akong lampara su’d
Sa akong kwarto ug sa hinay-hinay
Isukip ko sila sa ahina sa akong mga libro.
Pangitaon ko ang hinungdan kon ngano.