Arromanches.... Poem by Sylvia Frances Chan

Arromanches:

de pontons uit de oorlog
liggen er nog zo bij
net alsof de geallieerden gisteravond waren geland
Frankrijk gaat het niet weg doen
willen ze nu nog steeds de oorlog op deze manier herinneren?
Voor vele kinderen van veertig, dertig jaar, en twens
een ware paradijs om verstoppertje te spelen
thuis ben je al te oud,
maar hier niet
daarom heet dat vakantie
op een wijds gebied aan zee dichtbij de oceaan
kalm aan
maar heerlijk ravotten met je leeftijdsgenoten,
eindeloos ruimte
niemand die dat verbiedt
maar al die herinneringen
die zeggen me totaal niets
oorlog?
Wanneer en waar?
Hier? !
Je houdt me voor de gek.
Al die pontons
om toeristen aan te trekken
Oorlog?
Ik ken er geen....

© Sylvia Frances Chan - All Rights Reserved
Saturday 12 September 2020
Uit de serie: Terug van het prachtige Normandié