Ayshaydulbaran Poem by Tahir Baban

ئه‌ی شای دولبه‌ران پێم بڵی چیته‌
مه‌یله‌که‌ی جاران ماته‌ یا نیته‌
دڵ که‌ ‌ ساوایه‌ نه‌فامه‌ شیته‌
هه‌ر له‌ دوی باڵاو گه‌رده‌که‌ی پێته
مه‌ستی باڵاته‌ باره‌گاو جێته‌
هه‌رده‌م چاوه‌رێی ڕازه‌که‌ی‌ پێته‌
دیده‌ش هه‌میشه‌ وا له‌ سه‌ر ڕێته‌
هه‌تا هه‌تایه‌ هه‌ر چاوه‌ڕیته‌
گیۆش هه‌ر ئه‌و‌داڵه‌ بۆ ئه‌و شه‌ماڵه‌
پرشه‌ی مرواریو خونچه‌ی له‌ پاڵه‌
سا به‌ڵکو بێنێ له‌ عه‌شقی کۆنێ
عتابێ نازێ یا هه‌تا بۆنێ
هۆی مه‌ستیی خه‌ڵکی گه‌ر ئاوی تاله
دڵی من مه‌ستی کوڵمی تۆی ئاله‌
کوژراوی دیده‌ی گه‌شو ڕه‌شتاڵه‌
یا خه‌نده‌و کوڵمێ که‌ نه‌ختێ چاڵه
ئه‌وه‌ی به‌ جارێ له‌ عه‌شقم زاڵه‌
گوڵو مرواریو ئه‌ستێره‌و خاڵه
شای شه‌کر ڕازان تو عه‌شقت ڕازێ
بۆی عه‌شقی لێ بێو پڕ بێ له‌ نازێ
تا هێز‌ بێته‌وه‌ گیانی وه‌ک مردوم
گه‌ردن ئازاد بی له‌وه‌ی پێت کردوم