We schrijven tot de mensheid
alsof zij ons verstaat
maar we zijn snel de mens kwijt
waarvoor ons ritme slaat
van kindsbeen uit de brabbelton
verdwaald geraakt in Babylon
de stilte zou ons goed doen
pure poëzie is natuur
het kwetterende roodborststel
de Hai-koe in de weide staat in vuur
het hinnikende paard jaagt op zijn staart
de grillige bok of geit doen gekkigheid
en in je hartje merk je wel heel snel
dat het alreeds wat beter gaat! M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem