De Geest Van Verlichting Poem by Madrason .

In de geest van een hedendaagse Renaissance werpt men alle oude
stoffige metaforen ver van zich. Men laat zich niet leiden maar
men leidt in de geest van zelfbevrijden en leed verlichten.
Ontmoetingen met dwaalengelen en stieren die razen met een
groot hart het nog grotere onrecht willen verdrijven. Ik kom ze
dagelijks tegen de ongebreidelde energie waar de focus vanaf
geraakt, die uiteindelijk met een paar zetjes het spoor bijster
raken en vereenzamen. Deze gewichtige dappere gevoelige mensen
die door ons als zonderling, dwars of als verward worden
beschouwd, ze dragen een lichtboodschap met zich mee.
Als we hen even doen pauzeren en voeden met respect dan kunnen
ze de fakkel van de Renaissance en verder dragen en doorgeven!
Alles binnen deze Renaissance staat in het teken van compassie
en Tolerantie voor de diversiteit van ons leven. Het duivels stigma
de wond die we allen wel eens voelen die wond moet helen in ons
allen. Als de nagels van het leed zijn overwonnen kunnen we weer
praktisch en helder zien.Het unieke in ons dat ons verblindt in plaats van verbindt wil vorm
krijgen en de wildgroei tegen gaan! De besnoeiende tijd is het hier
en Nu. De illusie van de angst voor wat er staat te komen wordt
de demon in de hoofden van de wel willende en in intentie
openstaande rondborstige open warme mensheid! We voelen het
zwaargewicht van onze verbindingstaak en staan die af aan
despoten. We betalen een prijs als we niet zelf fakkeldragers
worden met een eigen unieke kijk, met een verbindende blik i.p.v.
een verslindende blik het leven in duikend!
Niemand heeft macht over je persoonlijkheid, noch over je
integriteit. Het is onachtzaam een ander een goedbrief voor het
uitdragen van liefde te vragen, het is onbedoeld verraad aan het
beginsel van de liefde, genaamd het Ware! Leonard Cohen zong het
al, er is een scheurtje waar het licht zo mooi naar binnen valt, ze
toont het eenzame lijden van de unieke kluizenaar die cipier werd
van zijn eigen geest! De Japanners slaan er een krammetje in om
de beker te kunnen blijven gebruiken, of ze vergulden het scheurtje
met goud, in eenvoud wordt het object tot object van de liefde!
In die geest van liefde, in deze millennium-renaissance wordt men
ten dans gevraagd om de eenzaamheid waaraan we en masse lijden
te verlichten! Sla de dans niet af en grijp haar met beide handen
ferm en teder aan!
Madrason ‘ s-Hertogenbosch 27 januari 2021