De Wedstrijd Van Poedel Jockey Poem by Madrason .

Jockey de poedel van mejuffrouw Knoedel
reed graag tegen het zere been
waar schopte men de poedel al niet heen
eens kwam er een windhond welke zei
spring op mijn rug en rijdt met mij
spring op mijn rug en rijdt met mij
we hielpen hem een heel klein handje mee
want van springen had hij geen idee
en Jockey dreef de windhond aan
verbaasd bleven we allen staan
want Jockey die bleef hangen
aan zijn kleine stokkie van zijn groot verlangen
en liet niet los tot hij de winnaar was
hij gaf warempel nog een beetje gas
hij gaf warempel nog een beetje gas
we zagen hem rap verder gaan
en zo verdween hij uit de horizon
en juffrouw Knoedel vroeg zich af
ach wat haar poedel-lief toch zo bezon
om zo van de galop zeer rap tot in de draf
-het staat nog in een brede lach beschreven-
hij zomaar plotsklaps uit haar leven was gedreven,
hij zomaar plotsklaps uit haar leven was gedreven! M