Gered Van De Verdrinkingsdood Poem by Madrason .

En plots dook van der Sluis weer op
de kinderkop, een struikelsteentje
de wrang en bang herinnering
een stenen en een kop'ren ding
en ach dat kind dat ooit geboren
alleen maar lachen mocht
tot aan de tocht van kindertrein
dat wil zo graag herinnerd zijn
en zijn familie in het heden
die tilt hem teder op uit het moeras
van de vergetelheid, 't verleden
en zo spreekt plots vanuit de nood
gered van de verdrinkingsdood
de merel zal snel van hem zingen
opdat het lente worden zal
voor de herinneringen. M