Ach dat doet des aanschijns pijn
zo verbeten in de schijn.
Necro steek steekt zeven maal
zeven krentjes nu nog kaal
lopen vol van levensvocht
wanneer zij er tegen vocht
'Ik ben de muur en jij de draad
sta dus nimmer toe Het Kwaad'.
Hypocriet moet ze mee in de sfeer
en versterkend zo de eer
verstevigend het Verlangen
het naar de Ware hangen
onstsloten rode wangen
met een blik als van een speer
is de heer dan waar en puur
is zij de draad en hij de muur.
Ach dat doet des aanschijns pijn
zo verbeten in de schijn.
Juni Madrason
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem