Maan, Luna's Huisgenote Poem by Sylvia Frances Chan

Maan, Luna's huisgenote

kijk eens, weet je wat zo speciaal is?
Maan, Luna's huisgenoot,
is altijd op zoek naar Luna in onze tuin,
maar toen Maan me zag, rende ze weg,

ze was ineens zo snel weg,
waar was ze zo snel heen? !
Plotseling in de verte
Ik zag twee glinsterende ogen die me nieuwsgierig aankeken
wat ik verder van plan was.

Moet je onthouden:
Maan zat daar hoog en droog
op het voederplatform van het vogelhuisje,
eigenlijk een momentopname waard,

Ik ging naar buiten om te zien wat Maan gaat doen.
Ze begon te rennen, door het gat in de heg,
Ik denk dat ze naar haar eigen huis is gerend, dezelfde 1,5 km verderop

Vorige week had ik een enorme kikker gezien,
Ik vond het best eng,
zo'n groot beest midden in je tuin,
Ik heb ook een keer een egel gezien,
het moest in het andere bos zijn, me dunkt
deze egel gebruikte onze tuin als een kortere weg.

Ik ben zeer tevreden over Luna,
ze heeft ons huis uitgekozen als haar tweede huis.
Ik zie Maan opkijken naar Luna,
waar Luna ook gaat, Maan wil er ook zijn

Een verhaalgedicht voor Vinhie en Tuannie
©Sylvia Frances Chan - 27 juni 2023 n.Chr