napalaw ka kanako;
kay lagi, naninguha ko kanimo.
makapalaw ba ang mudayeg sa imong katahum?
ikaw, inday, ang nagakupot sa akong kasing-kasing;
ang akong panghandum ug akong kabuhi.
lupig pa ang bulawan, ang bidlisiw sa adlaw ug ang bulan.
ug ang mga bituon inday, dili kalapas sa imong katahum,
ug walay bahandi sa kalibutan ang makabuntog sa imong kaputli.
mao kani ang akong panghandum, nga ikaw akong dayigon.
kung ikaw nawad-an na ug pagsalig,
ang akong pangamuyo, ayaw.
dili sa tanang kinatibuk-an paninguha, pulos bakak, ang gihalad nga pagbati.
Kai kinsa man ang dili magkagusto sa imo?
ikaw ang diwata nga natagak sa kalangitan;
wala ba katungod ang usa ka ulipon nga magkagusto kanimo?
makasalalon ba ang pagdayeg, ayaw ba gyud ug unta
kai wala’y laing makabarog sa imong himaya.
ang ako lang pangamuyo, nga imong dawaton,
ang akong gasa nga balak nga giduyugan ug mga bulak
kai wala ko’y laing mahalad, ug kini ang awit sa akong
kinauyokang kasingkasing.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
gugma man Bhai, mayo man