Om Haar Poem by Madrason .

En op de pier opende ze traag haar zijden blouse
ik had haar borsten duizend maal gedroomd
en ja ze waren zeker wonderschoon
maar tussen beiden stak al gapend diep
een wond waarin haar hart de liefde toonde
en sinds die dag streel ik mezelf niet meer
niet om Sodom noch om Gomorra
niet om mijn ego maar om haar
schoonheid heel diep in haar boezem
die me vanaf dat ene innige moment
ongekend nog nooit verloochend heeft
en me elke dag weer scheutjes geeft,
me met haar warme hart verwent. M