Progon Poem by Miroslava Odalovic

U karici krletci klepeće korak

po hridima hripa plućima dah

po gorama razgrće ko jutra gorak

pepeo prah u jedan mah



dodolno kiše dišu a sat

lelekom ledi pogromno puca

prašinom bježi u konjski bat

u karici krletci klepeće kuca



kavezom vezuje rasutu kosu

Trnovoj Ružici k'o vradžbina dah

Feniks svu vatru u pepeo prosu

krilim k'o rukom u jedan mah



dodolno kiše dobuju tminom

njih tušta i tma u pećine hrli

s usana riječi zjape tišinom

u mrežama mraka pauk nas grli