Roep In De Woestijn Poem by Madrason .

De groeiende discrepantie
tussen kunnen en willen
het verkleven aan de
zeepbel van de
oppervlakkigheid
gevangen door een geest
vol van inertie
geen ware openheid
iedereen verzuipt in
de olie van het Meer
niets meer leren maar
meedoen en consumeren
jezelf zijn verleren
als je al ooit in
jezelf had kunnen staan
die angst is het infuus
tot een confuus bestaan
liever een woestijnroos zijn
gillend om zijn pijn
en dorst
dan steeds maar weer
als een worst
te belanden
geplet tussen de scharnieren
en de betonnen wanden. M