Sumisigaw Ng Pagsuyo Poem by Paul Pruel

Isipan ko ay tulero
Gulong-gulo pati puso
Pag-ibig kay Inang Bayan
Ay ‘di ko mailarawan

Ang nakikita ko ngayon
Ay sobrang paglapastangan
Sa kan’yang ganda’t kariktan
Ng kan’yang sariling angkan

Ka’lan aahon si Ina
Sa hirap at pagdurusa
Mga inakay ay pasaway
Lagi silang naga-away

Ang kan’yang katahimikan
Ay kan’lang niyuyurakan
Kahit si Ina’y masaktan
Gagawin ang kagustuhan

Sila itong sumasakal
Kay Inang humahagulgol
Luha niya’y kulay dugo
Sumisigaw ng pagsuyo