TWEESPRAAK IN DE HERFST Poem by Maurice Gilliams

Omhooggerezen uit de grond der tranen
zien wij dit land, gelijk ons eigen peinzen.
- "In bruine hoeven midden blauwe weiden
slapen mensen met hun vee vergaderd."

Wij schrijden door de nacht, gehuld in nevels,
om met de maan onzichtbaar te vergrijzen.
- "Het water rilt van ver-gehoorde treinen,
het gras geurt killer van vertreden netels."

Wij worden oud en zo gaat alles zwijgen
wat niet onthoudbaar blijft met kinderogen.
- "De kam der hanen hangt gelijk de rozen,
de hoven gaan niet altijd geuren blijven."