Οι παντοχές μας πλέκονται, με των ονείρων γνέμα.
Σαν πάψεις να νειρέβεσαι, τη μοίρα πώς θ' αλλάξεις;
Ύφαινε, έστω κι αν βαθιά, σ' εφιάλτη θα βουλιάξεις,
και τον σβραχνά που διάλεξες, ολοκαιρίς πολέμα...
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem