Dagur og nótt
í eilífðar eldi
áfram líður
uns vor er að kveldi
vikurnar koma
og mánuðir renna
tímarnir hljóðna
og minningar brenna
Fótatak þitt
hverfur í blikið
bergmál tímans
hljóðnar í hikið
allt sem var hér
hvert stigið skref
verður að lokum
aðeins undiröldu stef
Þú og ég bæði
sem gáfum vort vor
endum í garði
við gengin spor
lífsdagsins þróttur
sem ófarin slóð
allt hverfur aftur
í gleymskunnar móð
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem