Een verhaalend gedicht over mijn meest favoriete bloem:
de roos
door Sylvia Frances Chan, - Alle Rechten Voorbehouden
geschreven op een zonnige zondag
20 september 2020
vanuit een donkere, schaduwrijke hoek
een mooiste roos kwam uit mijn boek
haar stengel was gebogen,
ze liet haar hoofd hangen
zoals de wassende maan
alsof ze te verlegen is om rond te kijken
ja, ik ken haar te goed
Ik heb haar een thuis op de plank gemaakt
ze kroop in haar eentje in mijn favoriete boek
haar kleur, mijn favoriete kleur, geweldig en eerlijk
ze had kunnen groeien
besproei mijn gazon met roze bloemen
een echte rooskleurige laan,
In plaats daarvan koos ze ervoor om in dat donkere hoekje te wonen
kruip lekker in mijn favoriete boek
ze voelde zich op deze plek thuis
ze was tevreden
en nooit uit de gratie,
altijd met veel smaak
ze was klaar om te bloeien,
ze kleedde zich in bescheiden tinten
Ah, daar omhult de ware geur,
in de stille schattigste schaduw
ze was te verlegen om met haar parfum te pronken
ze verlangde ernaar om bij haar te blijven
schaduwrijk hoekje
en in mijn favoriete boek
Laat me dan naar de rozenvallei gaan
om meer rozen te zien
dat ik ook kan leren groeien
om weer een gloednieuwe roos te kunnen kiezen
uit de honderden
soorten rozen
ik kwam teleurgesteld terug
de roos die ik wilde inruilen,
begon hard te snikken,
die rozen in de vallei
willen me niet
ik ga liever dood omdat
ik niet meer in die schaduwrijke hoek mag
gezellig comfortabel in je favoriete boek,
altijd een bekende stem,
ik voel me echt mijn eigen thuis,
helemaal in eenzaamheid
maar toch het gelukkigst,
ja ik word soms humeurig,
maar bovenal ben ik blij,
aangezien jij de liefste dame van de stad bent,
die nooit fronste,
ondanks mijn bleke roze kleur,
schattigste liefste Rose,
ik ben in alle opzichten jouw fan,
mijn schattige bloem,
in alle weersomstandigheden,
zonnige, regenachtige
en stormachtige buien....
Eerbetoon aan mijn meest favoriete bloem aller tijden
De roze roos
ze poseerde nooit
ze is altijd correct
haar daden en houding perfect...