Het Huisje Op De Hei Poem by Sylvia Frances Chan

ik liep in de volle zon
alleen het irritante gejammer
achter mijn rug
de wind in volle zeilen terug

ik waadde er doorheen
het was niet meer te stoppen, oh neen!
ik schuilde in het huisje op de hei
en dat midden begin mei

de wind was enorm
deed me denken aan vervlogen tijden, waarom?
het huisje was oud en klein
ondertussen was het er ook piekfijn

de zon was snel verdwenen
er viel geen afscheid te nemen
maar schuil in dat huis op de hei
het was een heel moeilijke klus voor mij

het huis was krap en klein
veel storende insecten en venijn
ik hou erg van wandelen en vooral in mei
als ik veilig thuis kom, denk ik wel 100 keer,
voor ik wandel naar..... de hei!

© Sylvia Frances Chan - All Rights Reserved