Maçka Poem by Ramazan Guzel

Maçka'ya yağmur yağıyor,
Çınarların tüm yaprakları yerde
Dolmuştaki herkes susmuş.
Tüm gözler ıslak ve dumanlı
Bir İstanbul akşamı na bakıyor.
Saltanatlı oteller tepelere kurulmuş,
Çökmüş iskele unutulmuş bahçeler,
Çarpışırken şemsiyeler uzuyor gölge,
Bu şehir bir şey söylüyor,
Bu şehir telaş içinde
Neye gülümsedi yanımda oturan,
Onun yanındaki ne taşıyor kendisinde
Belki diline mehtaplı bir şarkı dolamış
Trenlerden inip vapurlara biniyor
Bir an gidip gelirken gençliğine
Buğulu camların ardında kaldı her şey
Galata yokuş undan denize doğru
Kuleye ve kaleye hışımla yağıyordu.
Ey saray yapan eller, saraylılar neredesiniz?
Bu şehir dil yitirmiş, konuşamaz kekeme.
Gölgeler karanlığa karışırken yağmurda
İhanet ve cinayet kokuları kınında saklı bir hançer gibi bekliyor akşamın gerisinde
İçimizin içindekiler ve biz aynı dolmuştayız,
Akşamın gerisinde üşüyorken sesimiz.
Körebe oynarken ışıltılarla zaman,
Tanır mı kendisini eski resimlerine baksa?
Gecesinde kasapla kurban besler.
Taşmış kendisinden yabancı ve unutkan İstanbul,
Sular içinde…

(Bu şiirin şairi kim bilmiyorum arkadaşlar,2001 yılında TRT spikeri Nevin Akkaya'nın gece yayınlanan şiirli saatler programında duyup acelece not aldığım şiirdir, şairini bilen varsa lütfen bana mesaj atsın, teşekkürler)