OEVERS Poem by Stefan Hertmans

OEVERS

Hij ving een pijlstaartvlinder
met zijn hand, terwijl hij
eigenlijk een kind wou hoeden
voor een kopse val in water.

Het kind, dat wankelde en stond,
zag een juweel in vormen van
een wonde. Het flapperde en

dook, duikelde langs de blonde
haartjes van een gave huid
en viel plat op een deinend vlak.

Daar zoop het vluchtig van zijn
einde, en dreef toen, als een

oude ruil, de monding in,
de waterval, en spoelde met

de dingen.

Klein greep een hand nog
naar een nawijzende vinger.

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success