twee is niet alleen, doch samen
gesmeed tot som der delen
om tot mens-zijn te bekwamen
want alleen gaat zo vervelen
twee is symmetrie, geen vrijheid
van bladeren in matige wind
als door de rede wijdverspreid
die chaos in getallen ontbindt
laat me aan enige orde vastklampen
om de verwarring tegen te gaan
die ik uit mijn hoofd wil stampen
ik wil niet verdrinken in talloos bestaan
of tot strekkende leegte verdampen
als atomen van een ondeelbare oceaan
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Een rekenkundig gedicht, maar zo poetisch. Prachtig, Iniduq2. De eindrijmen zijn erg mooi.De laatste drie zinnen vind ik het mooist.Dit is echt betreffende het leven, maar rekenkundig verwoord met mooie taal. Blijf gedichten schrijven, Iniduo Iniduo. God's Zegen.