Onder glanzende druppels
ziet de vensterbank zwart
van schimmels, stuifmeel
en vliesjes eten ze, geplakt
op een bed van honing-
dauw uit de lindebomen
Ik zit vast in verdriet
niet wetend waarom
.....'Laat je lippen kleuren
.....blijf niet langer treuren
.....maar verlicht je dag
.....met gewoon een lach'
zingt zijn warme stem
in mijn verdriet
zonder te weten waarom
er in mijn hart tranen
vol weemoed glanzen
van kleurloos verlangen
uit de lage wolkenhemel
die zwijgend huilt