The ill winds of fate
keeps on howling straddling
attacks the sea shore
Angry screams are heard
the tide becoming nervous
crying in the night
Thoughts start to wander
ever gathering fragments
tossing them away.
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind wind
Such a lovely poem for a moment I stood at sea shore and felt the sound and wandered within my thought
Poem with a great meaning..Yes, very truly said, our life journey itself is full of storms, tide. Only its not heard outside..Loved it.
You called spade a spade - thoughts and troubles are countless of which every human needs to endear in the journey of life (may be ocean of life) . Well written verse by Heather. My regards to her.....
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
When the storm comes, one can only wait for the calm. A great poem.