Van Achter Uit Dat Rookgordijn Poem by Madrason .

Als een geest uit ver verleden
stond je daar plots in schaduw weer
het ratelde de rook omhoog
en togend trad je hier in heden
zo elegant en met een boog
betrad je wit plavuizend treden.

Ben ik de weg kwijt of een spijtoptant
die fantaserend in een boek
je met gedachten transponerend
je projecterend op het doek
al aan de naakt betonnen wand
in het verlangen dat zo brandt.

Ach ja mijn lief ik mis je zeer
ik heb uit eenzaamheid veel spijt
maar ook uit mijn verlegenheid
herinner je me keer op keer
maar jij die was die is niet meer
vandaar dat ik je projecteer
ver van me werpend zeer dichtbij
de bloempjes bloeien het is tijd
en ik verdoe met fantaseren
mijn leven aan de ledigheid.

De rekening nog niet betaald
en jij die zomaar nederdaalt
en zo rolt dit verhaaltje uit
ach fantaseer het kost geen duit
geen cent, geen euro of florijn
ach Fleur wat kun je heerlijk zijn
van achter uit dat rookgordijn!

Madrason 30 05 2014