Yüzkarasi Poem by Necip Fazıl Kısakürek

Beni şafak vakti bir el dürtükler:
İdam mahkumu, kalk, bekliyor savcı!
Zindan avlusunda öter düdükler;
Bir güneş doğar ki., zakkumdan acı...


İpten indirilir, yine uslanmam,
Bela...Bela bende yakıcı şehvet...
Bir olur, ateşi görmemle yanmam;
Dipsiz uçurumda kaçılmaz davet.


Bak nasıl silinir bu yüz karası;
Elimde, ölümü öldüren silah,
Alnımda tozpembe secde yarası,
Lugat kitabımda tek isim: Allah...