સુખી ને ખુશ રહે Poem by Mehta Hasmukh Amathaal

સુખી ને ખુશ રહે

'ભગવાન કદી કોઈને નીરાશ કરતો નથી '
તમે કરો એને પ્રેમ થી યાદ, તો બોલ નકારતો નથી
સાચા શમણા ને સજાવો અને દીલ ને ફરી સમજાવો
મંનાવી રાખો પ્રેમથી મળી જાય તો લેજો એનો લહાવો

તારા એ દિવસો મને યાદ છે
સુંદરતા ની મુરત મારી તને એક ફરિયાદ છે
તું હતી સુંદરતા ની એક પ્રતિમા
બધાતી સુંદર અને દેદીપ્યમાન ગરિમા

કુદરત ને પણ એ મંજુર હતું
મારું શમણું પણ સાકાર થવાનું હતું
પછી તો આપણે હળતા અને મળતાં પ્રેમ થી
ફૂર્સ્તાની પળો પણ માનતા હળવાશ થી

ક્યાં ગયા સુખના દીવસો મને આજ યાદ નથી?
તારો ગમગીન ચેહરો અને સંવાદ પણ યાદ નથી
હવે તું તો વિદાય લે છે ત્યારે મન દુખ થી ગરકાવ થઇ જાય છે
તારી હુંફ નો દિલાસો મારા માટે 'સરપાવ' થી પણ ઉંચો થઇ જાય છે

મારૂ મન ગમગીન થઇ જાયછે
જુદાપદ્વાની પળો નજીક આવતી જાય છે
હું ઇચ્છું કે તું સદા સુખી ને ખુશ રહે
'મારા મન ની જીવંત મુરત' ઓ અહર્નિશ બની રહે