Ο χορός των Ερινύων Poem by Elena Ioannou

Ο χορός των Ερινύων

Rating: 5.0

Μυημένη
σ'αυτό που σώζεται
απο της μνήμης το λαβύρινθο,
και τα μυστήρια της καρδιάς
μυστικιστική μου λατρεία, σε ΕΣΕΝΑ.
Ότι δικό σου ιερό,
ότι δικό σου αγαπημένο,
πως να ξεχάσω; όταν εσύ υπάρχεις;
ποιος με τιμωρεί;
ποιες-με καταδιώκουν-Ερινύες;

Κατάρα...
Όποιος ψεύτικο όρκο αγάπης έχει ορκιστεί,
στο αίμα των δακρύων του θα πνίξει το απροσδιόριστο,
το συνυφασμένο με τον ερωτα συναίσθημα...
τη νύχτα ευνουχισμένος θα συναντά
την οργή της Αληκτούς και τη μανία,
της Μέγαιρας το μίσος και τον φθόνο,
την εκδίκηση της χθόνιας Τισιφόνης.
Μόνος με τον ανθρωπομορφισμό θα πολεμά
και πάντα κενός από αγάπη θα 'ναι.

POET'S NOTES ABOUT THE POEM
Ό, τι μου υπαγορεύει η συνείδηση...

Στο ποίημα 'Ο χορός των Ερινύων' η εσωτερική κραυγή του πόνου, της απώλειας, του ανεκπλήρωτου έρωτα της γυναίκας που υποφέρει από την έλλειψη της αγάπης του αγαπημένου προσώπου το οποίο την παράτησε, την πρόδωσε, μου υπαγορεύει να επικαλεστώ τις Ερινύες οι οποίες έχουν ως προορισμό να τιμωρούν τον παραβάτη του έρωτα. Να τον καταδιώκουν οι τύψεις ανελέητα κάθε νύχτα. Μία κατάρα-ικανοποίηση σε στιγμή μοναξιάς και απόγνωσης, για Εκείνον που τη μύησε στο μονόδρομό του και την άφησε μόνη να περιπλανιέται...
Λογική ή παραφροσύνη, μόνο ο αδικημένος στην αγάπη το γνωρίζει.

Πάθος για ποίηση ___Ελένη Ιωάννου

Αφιερωμένο στη μούσα μου για το συγκεκριμένο ποίημα, την αδελφή μου Κυριακή Ιωάννου.
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Elena Ioannou

Elena Ioannou

kavala
Close
Error Success