माळीण Poem by Anup Wankhade

माळीण

माळीण

आले माळीण गावात
कहर हे कसले
कोसळुन डोंगर
गाव कसे फसले

असतील काही आशा
असतील स्वप्न काही
संसार गेले वाहुन
उरले नाही काही

नसता काही दोष
गेले त्यांचे प्राण
येवढेच होते जिवन
नव्हते त्यांना भान

सांगत होतं नासा
लक्ष दिले नाही
दोष कुणा दऊ
वाली कुणी नाही........

Wednesday, August 20, 2014
Topic(s) of this poem: Art
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success